
Cảnh báo: hình ảnh theo sau là hình ảnh thực hoặc đồ họa của phá thai gây ra và có thể gây sốc cho sự nhạy cảm của bạn.
.: Phá thai bằng phương pháp mổ lấy thai.
Bé gái 24 tuần tuổi này bị rách ra khỏi bụng mẹ qua mổ lấy thai. Đó là quy trình tương tự được sử dụng để sinh mổ, chỉ trong trường hợp này, đứa trẻ còn lại để chết.
Em bé 19 tuần tuổi này đã bị ngộ độc và đốt cháy bởi dung dịch muối đậm đặc được đưa vào nước ối của người mẹ.
Em bé 8 tuần tuổi này đã bị giết bởi một máy hút bụi mạnh mẽ đã phá hủy hoàn toàn nó.

.: Phá thai do giãn và nạo.
.: Phá thai bằng cách sinh một phần (thủ tục trong đồ họa).
Bạn là số khách truy cập: |
Me sentí la peor persona del mundo.

Tengo 20 años, mi nombre es Tatiana, estoy estudiando en universidad. Estuve embarazada hace 8 meses, tenía mi enamorado, cuando me enteré que estaba embarazada el miedo me invadió porque estoy en la universidad, mi padre no lo entendería. Una parte de mí se sentía confundida, el día que fui al doctor a realizarme la prueba, estaba nerviosa, sentí algo dentro de mi, lo sentí, fue la primera vez que lo sentí, sentí su corazoncito latiendo rápidamente como si quisiera que yo no me enterara que estaba ahí.
...me dejé llevar por consejos y me practiqué un aborto...

Me gustaría saber cuáles son las consecuencias de un aborto por succión de un embarazo de sólo 4 semanas... tuve la mala influencia y me dejé llevar por consejos y me practiqué un aborto y aun me duele mucho la parte abdominal y siento los mismos síntomas que sentía antes, es como si lo tuviera adentro todavía... ¿Que me aconsejan?.
Ya no puedo tener hijos!!! ;(

Les quiero contar la pesadilla que viví... tenía 16 años cuando me embaracé de un chavo que conocí en una fiesta, no era mi novio ni nada, esa noche bebimos mucho. Al mes me enteré que estaba embarazada, lo primero que se me vino a la mente fue practicarme un aborto (la peor decisión de mi vida) y del chavo... la verdad no sé ni su nombre. Mis padres no me apoyaron cuando les dije de mi situación, eso me deprimió más y decidí abortar... ¡fue horrible!, el doctor me lastimó mucho y ...
...no te arrepientas como lo hago ahora yo...

Primero los quiero felicitar pues es un buen espacio para que las y los jóvenes reflexionen sobre el tema. Yo tenía 23 años cuando quedé embarazada de una relación de 5 años, pensé que me apoyaría, pues nos íbamos a casar, pero al contrario, me pidió que abortara y el miedo que sentía en ese momento por no terminar mi carrera, me hizo aceptar. Así que acudimos a un médico amigo de él y lo hicimos. Al final de todo, no hubo boda, pues ya vivía con otra.
...Me siento desesperada...

Hoy en día mi hijo tendría 12 años, por miedo a mis padres perdí a mi más preciado hijo. Hoy lo escribo casi llorando porque no llego a embarazarme, ya tengo casi 35 años. Hoy en día sólo lo llevo dentro de mí, quizás para no hacer sufrir a mi querido esposo. Tenemos un trabajo muy saturado que nos mantiene muy ocupados, pero la gente te mata porque te preguntan por qué no hay hijos y evado esas preguntas. Me siento desesperada y lo escribo a ocultas. Hice de todo y nada y esto no se lo puedo contar a nadie como lo estoy contando.
"No dejes que se muera el sol sin que hayan muerto tus rencores."
Ya no puedo tener hijos!!! ;(

Les quiero contar la pesadilla que viví... tenía 16 años cuando me embaracé de un chavo que conocí en una fiesta, no era mi novio ni nada, esa noche bebimos mucho. Al mes me enteré que estaba embarazada, lo primero que se me vino a la mente fue practicarme un aborto (la peor decisión de mi vida) y del chavo... la verdad no sé ni su nombre. Mis padres no me apoyaron cuando les dije de mi situación, eso me deprimió más y decidí abortar... ¡fue horrible!, el doctor me lastimó mucho y ...
...no te arrepientas como lo hago ahora yo...

Primero los quiero felicitar pues es un buen espacio para que las y los jóvenes reflexionen sobre el tema. Yo tenía 23 años cuando quedé embarazada de una relación de 5 años, pensé que me apoyaría, pues nos íbamos a casar, pero al contrario, me pidió que abortara y el miedo que sentía en ese momento por no terminar mi carrera, me hizo aceptar. Así que acudimos a un médico amigo de él y lo hicimos. Al final de todo, no hubo boda, pues ya vivía con otra.
...me practiqué un aborto...

Mi nombre es Johana, tengo 18 años, me practiqué un aborto por desesperación cuando tenía 15 años. Mi tío me violó, a causa de esa violación quedé embarazada. Cuando mis padres se dieron cuenta me echaron de la casa, porque yo por miedo no fui capaz de decirles que me violaron. Me tocó trabajar muy duro para sobrevivir. Cuando tenía 2 meses de embarazo una amiga me recomendó tomar unas pastillas y al poco tiempo me tuvieron que internar en la clínica por el aborto. Mis padres jamás se enteraron de la violación y hoy día no me pueden perdonar el embarazo a esa edad y menos el aborto.
...tiene vida, igual que yo...

Los felicito por esta página, ya que estoy embarazada y soy menor de edad. De primero quería abortar por miedo a decepcionar a mis padres, pero es aún más horrible lo que acabo de ver. Yo quería tomar pastillas o algo así, pero lo que hay dentro también tiene vida, igual que yo, y sé que también sufriría. Como si yo le diera la vida y luego se la arrebatara cruelmente. Gracias por hacerme entender esta situación tan crítica, creo que merece vivir y que no tiene la culpa de nuestros errores. Gracias, mil gracias.
...Me siento desesperada...

Hoy en día mi hijo tendría 12 años, por miedo a mis padres perdí a mi más preciado hijo. Hoy lo escribo casi llorando porque no llego a embarazarme, ya tengo casi 35 años. Hoy en día sólo lo llevo dentro de mí, quizás para no hacer sufrir a mi querido esposo. Tenemos un trabajo muy saturado que nos mantiene muy ocupados, pero la gente te mata porque te preguntan por qué no hay hijos y evado esas preguntas. Me siento desesperada y lo escribo a ocultas. Hice de todo y nada y esto no se lo puedo contar a nadie como lo estoy contando.