
Cảnh báo: hình ảnh theo sau là hình ảnh thực hoặc đồ họa của phá thai gây ra và có thể gây sốc cho sự nhạy cảm của bạn.
.: Phá thai bằng phương pháp mổ lấy thai.
Bé gái 24 tuần tuổi này bị rách ra khỏi bụng mẹ qua mổ lấy thai. Đó là quy trình tương tự được sử dụng để sinh mổ, chỉ trong trường hợp này, đứa trẻ còn lại để chết.
Em bé 19 tuần tuổi này đã bị ngộ độc và đốt cháy bởi dung dịch muối đậm đặc được đưa vào nước ối của người mẹ.
Em bé 8 tuần tuổi này đã bị giết bởi một máy hút bụi mạnh mẽ đã phá hủy hoàn toàn nó.

.: Phá thai do giãn và nạo.
.: Phá thai bằng cách sinh một phần (thủ tục trong đồ họa).
Bạn là số khách truy cập: |
Desde ese momento no soy feliz...

Hola amigas... Voy a compartir lo que me pasó: estuve enamorada de un hombre que no valía la pena, pero que para mí lo era todo... hasta que salí embarazada y sólo tenía 19 años y él me dijo que abortara... Y yo lo hice porque ambos estábamos estudiando y él me dijo que no le perjudique en sus estudios. Y lo hice y ese momento para mí era normal. Pero cuando fui al doctor ahí empezó mi calvario: aborté de 2 meses... Y al ver cómo estaba en pedacitos su cuerpecito, me puse a llorar... y en ese momento pensé que mi vida ya no tenía sentido... y desde ese momento no puedo ser feliz.
...gracias a ella mi vida tiene sentido...

Soy de Venezuela, mi historia es la siguiente: al igual que muchas chicas jóvenes y precoces, inicié mi vida sexual a los 16 años. No sé por qué razón no salí embarazada desde esa edad y eso que era irresponsable con aquello de los métodos anticonceptivos. Sin embargo, el novio que tenía se preocupaba por cuidarme, a él sólo le interesaba el sexo. Al poco tiempo me dí cuenta que yo era su juego, su pasatiempo.
Me sentí la peor persona del mundo.

Tengo 20 años, mi nombre es Tatiana, estoy estudiando en universidad. Estuve embarazada hace 8 meses, tenía mi enamorado, cuando me enteré que estaba embarazada el miedo me invadió porque estoy en la universidad, mi padre no lo entendería. Una parte de mí se sentía confundida, el día que fui al doctor a realizarme la prueba, estaba nerviosa, sentí algo dentro de mi, lo sentí, fue la primera vez que lo sentí, sentí su corazoncito latiendo rápidamente como si quisiera que yo no me enterara que estaba ahí.
…estoy viviendo una muerte en mi conciencia…

Tengo 14 años de edad. Hace unos 6 meses, si no me equivoco, cuando tenía 13 años, quedé embarazada de mi novio, en mi primera relación. Mis padres no me dejaban tener novio, pero sin embargo, no me importó y tuve uno a escondidas de ellos. Cuando quedé en embarazo no supe qué hacer, soy apenas una niña. Le mencioné sobre esto a una buena amiga, ella me dijo que podría abortar, yo le dije que era lo correcto. Fui a un hospital y me dijeron que tenía que ir con un mayor de edad para poder hacer la succión.
...tiene vida, igual que yo...

Los felicito por esta página, ya que estoy embarazada y soy menor de edad. De primero quería abortar por miedo a decepcionar a mis padres, pero es aún más horrible lo que acabo de ver. Yo quería tomar pastillas o algo así, pero lo que hay dentro también tiene vida, igual que yo, y sé que también sufriría. Como si yo le diera la vida y luego se la arrebatara cruelmente. Gracias por hacerme entender esta situación tan crítica, creo que merece vivir y que no tiene la culpa de nuestros errores. Gracias, mil gracias.
"El sabio no enseña con palabras, sino con actos."
...me practiqué un aborto...

Mi nombre es Johana, tengo 18 años, me practiqué un aborto por desesperación cuando tenía 15 años. Mi tío me violó, a causa de esa violación quedé embarazada. Cuando mis padres se dieron cuenta me echaron de la casa, porque yo por miedo no fui capaz de decirles que me violaron. Me tocó trabajar muy duro para sobrevivir. Cuando tenía 2 meses de embarazo una amiga me recomendó tomar unas pastillas y al poco tiempo me tuvieron que internar en la clínica por el aborto. Mis padres jamás se enteraron de la violación y hoy día no me pueden perdonar el embarazo a esa edad y menos el aborto.
Me sentí la peor persona del mundo.

Tengo 20 años, mi nombre es Tatiana, estoy estudiando en universidad. Estuve embarazada hace 8 meses, tenía mi enamorado, cuando me enteré que estaba embarazada el miedo me invadió porque estoy en la universidad, mi padre no lo entendería. Una parte de mí se sentía confundida, el día que fui al doctor a realizarme la prueba, estaba nerviosa, sentí algo dentro de mi, lo sentí, fue la primera vez que lo sentí, sentí su corazoncito latiendo rápidamente como si quisiera que yo no me enterara que estaba ahí.
…estoy viviendo una muerte en mi conciencia…

Tengo 14 años de edad. Hace unos 6 meses, si no me equivoco, cuando tenía 13 años, quedé embarazada de mi novio, en mi primera relación. Mis padres no me dejaban tener novio, pero sin embargo, no me importó y tuve uno a escondidas de ellos. Cuando quedé en embarazo no supe qué hacer, soy apenas una niña. Le mencioné sobre esto a una buena amiga, ella me dijo que podría abortar, yo le dije que era lo correcto. Fui a un hospital y me dijeron que tenía que ir con un mayor de edad para poder hacer la succión.
...gracias a ella mi vida tiene sentido...

Soy de Venezuela, mi historia es la siguiente: al igual que muchas chicas jóvenes y precoces, inicié mi vida sexual a los 16 años. No sé por qué razón no salí embarazada desde esa edad y eso que era irresponsable con aquello de los métodos anticonceptivos. Sin embargo, el novio que tenía se preocupaba por cuidarme, a él sólo le interesaba el sexo. Al poco tiempo me dí cuenta que yo era su juego, su pasatiempo.
...Me arrepiento de lo que he hecho...

Tengo 18 años y yo tuve un aborto hace como 2 meses, fue decisión mía, porque mi pareja no me quería apoyar y tenía miedo a lo que mis padres y mi hermano me iban a decir. Yo lo quería tener, sí, pero tenía miedo, no sabía cómo enfrentar esta situación. Me siento mal, no puedo dejar de pensar ni un solo día, cómo hubiera sido si yo hubiera tenido a mi hijo.