
Cảnh báo: hình ảnh theo sau là hình ảnh thực hoặc đồ họa của phá thai gây ra và có thể gây sốc cho sự nhạy cảm của bạn.
.: Phá thai bằng phương pháp mổ lấy thai.
Bé gái 24 tuần tuổi này bị rách ra khỏi bụng mẹ qua mổ lấy thai. Đó là quy trình tương tự được sử dụng để sinh mổ, chỉ trong trường hợp này, đứa trẻ còn lại để chết.
Em bé 19 tuần tuổi này đã bị ngộ độc và đốt cháy bởi dung dịch muối đậm đặc được đưa vào nước ối của người mẹ.
Em bé 8 tuần tuổi này đã bị giết bởi một máy hút bụi mạnh mẽ đã phá hủy hoàn toàn nó.

.: Phá thai do giãn và nạo.
.: Phá thai bằng cách sinh một phần (thủ tục trong đồ họa).
Bạn là số khách truy cập: |
...Me arrepiento de lo que he hecho...

Tengo 18 años y yo tuve un aborto hace como 2 meses, fue decisión mía, porque mi pareja no me quería apoyar y tenía miedo a lo que mis padres y mi hermano me iban a decir. Yo lo quería tener, sí, pero tenía miedo, no sabía cómo enfrentar esta situación. Me siento mal, no puedo dejar de pensar ni un solo día, cómo hubiera sido si yo hubiera tenido a mi hijo.
...vivo feliz con la ilusión de tener a mi bebé...

Mi nombre es Noemí y soy de Perú, tengo 23 años y estoy embarazada de 4 meses. Les cuento que yo había planeado tener a mi hijo, tenía esa ilusión, fue por eso que conversé con mi pareja y decidimos tenerlo. Cuando se retrazó mi regla me hice la prueba con eso que venden en las farmacias y me salió negativo, lo volví a hacer 2 días después y me salió lo mismo. Justo en esos días estaban vacunando contra la rubeola y como yo pensaba que no estaba embarazada, me vacuné. Siguieron pasando los días y no me venía la regla.
...¡necesito ayudaaaa…!, ¡no me quiero morir!...

Yo quisiera saber con respecto al aborto, yo lo hice y de verdad ¡siento un miedo terrible!, lo hice hace 1 mes más o menos y ahora las consecuencias: me siento distinta, de vez en cuando (inter-diario) me bajan chorros de sangre y ahora en la noche me vino un chorro caliente que ni lo sentí, porque uno a veces suele sentir cuando le baja, pero esta vez nada, lo sentí ya cuando me había manchado, ¡necesito ayudaaaa…!, ¡no me quiero morir!, ¡que alguien me ayude por favorrrrrrr! ¡ojalá me escriban, estoy desesperada!, ¡no sé qué hacer!
…se parece mucho a ella…

Soy hija única y mi madre falleció hace un año y cuatro meses. He soñado mucho con ella. Un día mi esposo y yo soñamos que ella había resucitado, después quedaba enferma y cuando se acostaba en la cama se encogía y se volvía un bebé. Dentro de muchos otros sueños ese fue el que más me llamó la atención, por el hecho que un mes después que ella falleció, yo me embaracé de un niño que por señales se parece mucho a ella. Entré en esta web para que ustedes me ayuden, pues ella me hace mucha falta, me gustaría saber si ella vive en otro plano y quizá esté cerca.
Ya no puedo tener hijos!!! ;(

Les quiero contar la pesadilla que viví... tenía 16 años cuando me embaracé de un chavo que conocí en una fiesta, no era mi novio ni nada, esa noche bebimos mucho. Al mes me enteré que estaba embarazada, lo primero que se me vino a la mente fue practicarme un aborto (la peor decisión de mi vida) y del chavo... la verdad no sé ni su nombre. Mis padres no me apoyaron cuando les dije de mi situación, eso me deprimió más y decidí abortar... ¡fue horrible!, el doctor me lastimó mucho y ...
La Verdad es para ser vivida, no solo para ser emitida con la boca.
...todavía estoy sangrando...

Me realicé un aborto hace 4 semanas, todavía estoy sangrando, botando coágulos de mediano tamaño, pero hace 3 días que siento una náusea leve, quisiera saber si el aborto fue incompleto o qué me pasa.
Desde ese momento no soy feliz...

Hola amigas... Voy a compartir lo que me pasó: estuve enamorada de un hombre que no valía la pena, pero que para mí lo era todo... hasta que salí embarazada y sólo tenía 19 años y él me dijo que abortara... Y yo lo hice porque ambos estábamos estudiando y él me dijo que no le perjudique en sus estudios. Y lo hice y ese momento para mí era normal. Pero cuando fui al doctor ahí empezó mi calvario: aborté de 2 meses... Y al ver cómo estaba en pedacitos su cuerpecito, me puse a llorar... y en ese momento pensé que mi vida ya no tenía sentido... y desde ese momento no puedo ser feliz.
...Me siento desesperada...

Hoy en día mi hijo tendría 12 años, por miedo a mis padres perdí a mi más preciado hijo. Hoy lo escribo casi llorando porque no llego a embarazarme, ya tengo casi 35 años. Hoy en día sólo lo llevo dentro de mí, quizás para no hacer sufrir a mi querido esposo. Tenemos un trabajo muy saturado que nos mantiene muy ocupados, pero la gente te mata porque te preguntan por qué no hay hijos y evado esas preguntas. Me siento desesperada y lo escribo a ocultas. Hice de todo y nada y esto no se lo puedo contar a nadie como lo estoy contando.
...Dios jamás nos abandona...

Me gustaría compartir con ustedes la serie de sucesos que me han hecho pensar que Dios jamás nos abandona. Estoy embarazada con solo mes y medio. Al darme cuenta de eso, lo primero que pensé fue en abortar, pues mi relación no es estable y mi situación económica y familiar tampoco. Primero acudí a un médico, el cual me dio un precio bastante alto por practicarme el legrado; empecé a conseguir el dinero, en cuanto lo tuve, fui a ver al médico decidida a abortar y ¿cuál fue mi sorpresa? que había salido fuera de la ciudad.
...ya no puedo tener hijos...

Leyendo los reportajes del aborto, debo decir que soy una más de las que se sometió a uno, todo por no querer tomar mi responsabilidad, esto me ha traído muchas consecuencias de salud y vivo cada día con una gran culpa, a pesar de que de esto ya pasaron 3 años. Solamente sé que todas las mujeres tenemos derecho a realizar con nuestro cuerpo lo que queramos, pero cuando hay una vida de por medio, hay que pensarlo muy bien. Yo ya no puedo tener hijos y sólo le pido a Dios su perdón.